มาอยู่บ้านพี่สาว(นิด)
มันซื้อน้ำดำๆมา2ถุงใหญ่ๆ ถุงนึงแบ่งได้ 2 แก้วเบียร์
ถามได้ความมาว่า มันคือน้ำจับเลี้ยง ลองดื่มดู ได้รับรู้รสชาติ ทำให้นึกถึง น้ำมะตูม และเกิดความสงสัยถึงที่มาที่ไปของมัน ตอนแรกคิดว่่ามันคงเป็นสมุนไพรชนิดนึง ชนิดเดียว แบบ เฉาก๊วย พอไป search ดู ปรากฏว่า
ไอ้เจ้าจับเลี้ยงเนี่ย ประกอบไปด้วย ดอกงิ้ว ใบบัว รากหญ้าคา ใบเพกา เก็กฮวย รากบัว โหล่เกง เทียงฮวยฮุ่ง
แซตี่ แห่โกวเช่า หล่อฮั่งก้วย เยอะมาก ดูในรูปเอา ก็เห็นมีดอกงิ้วด้วย แล้วไม่มีส่วนผสมของมะตูมอยู่เลย แล้วไหงกลิ่นมันทำให้นึกไปถึงมะตูมได้ (ช่างมันเถอะ)
ดูเอา เยอะขนาดไหน
แล้วจากการค้นหานี่ ทำให้ได้รู้ว่า มันเป็น "ยาเย็น" เหมาะสำหรับ คนที่เป็นร้อนใน
มีแผลในปาก ปากลิ้นเปื่อย มีฝ้า ขมคอ เจ็บคอ เสียงแหบ คอแห้ง ไอ ตาร้อนผ่าว(อิจฉาใครรึเปล่า) หรือ ดื่มในช่วงเวลาที่เรารู้สึกร้อน ต้องการน้ำมากๆ เช่นท้องเสียก็ดื่มได้ ราคาก็คงไม่แพงมากหรอกมั้ง (ที่กินอยู่นี่นิดซื้อมา)
พูดถึงจับเลี้ยงแล้วพาลนึกไปถึงโอเลี้ยง เคยดูในซิสคอม เรื่องนึง เมื่อนานมากกแล้ว ได้รู้ที่มาที่ไปของโอเลี้ยง คือว่าอีตาโอเนี่ย แกขายกาแฟโบราณอยู่ คือด้วยผงกาแฟโบราณเนี่ย มันไม่ใช่กาแฟอย่างเดียว
มันมีส่วนผสมอย่างอื่นด้วย จำพวกพวกเมล็ดธัญพืชอื่นๆ ก็เลยทำให้ราคามันถูก(มั้ง) แล้วอยู่มาวันนึง
แกก็ขายกาแฟโบราณของแกอยู่หน้าโรงเรียน แล้วให้บังเอิญ นมหมด แกขายกาแฟโบราณไม่ได้แล้ว แล้วผงกาแฟก็ชงกับน้ำร้อนรอไว้แล้วด้วย จะทิ้งก็เสียดาย อย่ากระนั้นเลย แจกเด็กๆดีกว่า ก็เลยใส่แค่น้ำตาลแล้วก็แจกเด็กๆไป หลังจากนั้นมีเสียงลือกันหนาหูว่า ตาโอเนี่ยแกชงกาแฟสูตรพิสดารเลี้ยงเด็กๆอยู่บ่อยๆ เมื่อมีคนถามว่ากาแฟอะไร ก็ไม่มีใครตอบได้ ผู้คนก็เลยพากันเรียก "โอเลี้ยง" ตั้งแต่นั้นมา (ฮา) หลังจากนั้นตาโอแกก็รู้สึกอิ่มอกอิ่มใจ กับการที่คนชื่นชม ว่าแกใจดี เลี้ยงโอเลี้ยงเด็กๆอยู่บ่อยๆ แกก็เลยชงโอเลี้ยงแจกอยู่บ่อยครั้ง แต่ต่อมา มีวัยรุ่นพวกหนึ่งคอยวนเวียนมาทางร้านตาโอบ่อยๆ เพื่อคอยมาส่องดูว่าแกจะแจกโอเลี้ยงอีกรึเปล่า เมื่อแกแจกโอเลี้ยง พวกวัยรุ่นพวกนี้ก็จะไปเข้าคิว รอโอเลี้ยงจากแกด้วย ลำพังกินของฟรีจากตาโอทุกวันไม่เท่าไหร่ อยู่มาวันนึงพวกวัยรุ่นก็พาพวกจากที่อื่นมารับโอเลี้ยงด้วย พวกจากที่อื่นก็เป็นคนปากเสียอยู่แล้ว ก็นินทาตาโอตรงหน้าร้านแกนั่นแหละ ว่าอีตานี่โง่ชิหายทำของแจกคนอื่นฟรีๆอยู่นั่นแหละ ฯลฯ จนตาโอแกบังเอิญได้ยินพอดี พอถึงเวลาวัยรุ่นกลุ่มนี้จะขอรับของฟรีบ้าง ตาโอก็เลย โกรธ ชงกาแฟดำแบบเข้มข้นเอาแบบขมๆ ใส่น้ำตาลน้อยๆจะได้ไม่เปลือง แล้วไม่ใส่น้ำแข็ง กระแทกลงหน้าพวกวัยรุ่น แล้วก็ด่า "พวกลื้อปากหมาหย่างเงี้ยแหลกๆปายแล้วปายห้ายพ้งเลยน้าม่ายต้องโผล่มาห้า่ยอั๊วเหงหน้าอีก" พวกวัยรุ่นก็ตกใจหนีไปก่อนไม่ทันได้กินของฟรี เด็กน้อยที่รอคิวอยู่เห็นกาแฟดำแก้วนั้นไม่มีใครกิน ก็เลยยกมากินเอง แล้วรู้สึกว่า อร่อย ก็เลยชวนเพื่อนๆตั้งชื่อกัน ก็เลยได้ชื่อ "โอยั๊วะ" จากการที่ตาโอคิดค้นสูตรนี้มาได้ตอนที่แกกำลัง "ยั๊วะ" นั่นเอง (ฮา)
เท่าที่ไป search มาก็พอจะสรุปมาได้ประมาณนี้นะ
กาแฟดำ + น้ำแข็ง = โอเลี้ยง
กาแฟดำ + นมข้น = โกปี๊
กาแฟดำ + น้ำแข็ง + นมสด = โอเลี้ยงยกล้อ
กาแฟดำ + นมข้น + น้ำแข็ง + นมสด = กาแฟเย็น
ส่วนเรื่องตำนานการตั้งชื่อก็ฟังจากที่เค้ามั่วๆกันมาตอนเด็กๆน่ะ ก็อย่าไปคิดอะไรมากนะฮะ
จบแล้ว ไปล่ะ แว้บบบ
